YULDUZLI TUNLAR

Er xotin

Исмим Шаҳло. Эрим билан 4 йил олдин севишиб турмуш қурганмиз. Мени жуда севиб, ардоқлайдилар. Лекин мани жуда қийнайдиган битта нарса борки, ҳозиргача шундан азоб чекаман. Гап шундаки, турмушга чиқишдан бир йил олдин пул топиш ниятида фоҳишахонада ишлаганман. Билим юртида ўқиганим учун, ҳафтанинг беш кунида ўқишдан кейин кечқурун икки соат ўшатда “ишлаб” келардим. Камида тўртта мижоз бўларди. Улар учун ман янги, яъни “яқинда целкаси кетган жалаб” эдим, шунинг учун биринчи навбатда мани танлашарди, ҳуснимам, фигурам ҳам ўзига тортадиган, офатижон қизча эдим. Эркаклар ҳар хил бўларди, устаям бор эди, банкир ҳам, ёши 50 дан ошганларам бор эди, энди биринчи марта аёл кўрвотганлаям ўртоларини изидан келарди. Биттаси босиб итарса, бошқаси ўзинг ишла дерди, ҳаммасини хурсанд қилишга ҳаракат қилардим. Нимасини айтасиз, бу мани ўзимга жуда ёқарди. Лекин буни кейинчи оқибатлари ҳақида ўйламаган эканман. Гап шундаки, жуда ўрганиб қолибман. Ўқишда пайтимдаям тезроқ тугатиб, ўшатга боришни ўйлардим. Фоҳишахонага орқа кўчалардан юриб бориш кераклигини ўйлаб, қисқа йўллардан юргим келиб, сиқилардим. Борганимдан кейин дарров навбатда кутиб турган эркакларни ойнани ортидан кузатардим. Ҳозир қанақа қилади, асбоби қанақа экан, мани мазза қилдирармикин, ҳаммасини ўйлардим. Айниқса гавдаси катта, жунли, ёши катта эркакларни ёқтирадим. Ўзини жундор бадани билан мани оппоқ кичкина танимни босиб ётганини ўйлаб, оёғим орасида титраш сезардим. Уларни ҳамма вақт ўзини программаси бўлади. Шошмасдан, ҳамма нарсани ўзлари ёқтирган стильда қилишни ёқтиришади. Жиддий, гапни кўпайтирмасдан, ўзлари хоҳлаган позага қўйиб, истаганича қилишарди, уларни қўлида бир ўйинчоқ бўлиб қолардим. Хоҳласа ортимга тиқиб, ичимга тўкишарди, хоҳласа чиқариб, томоғимга. Ман борадиган жой албатта ўзимми маҳалламда эмасди. Шаҳарни нариги чеккасида, мани ҳеч ким танимийдиган жойда эди. Мани битта қилиб, постоянно келадиган, ҳақиқий исмими биладиганларам бор эди, лекин уларам қатта туришимми, қатта ўқишимни билишмасди. Шунинг учун, уларни кейинчалик учратишимни ўйламайдимам. “Ишимни” йиғиштиришимга сабаб, уйимга совчилар келди. Розичилик бўлиб, турмушга чиқдим. Тешилганлигимни яширишга ҳам тўғри келди, буни жуда яхши усуллари бор экан. Ўргатишди. Куёв ҳеч нимани билмади, сезмади ҳам. Янга “қизил байроқ”ни олиб чиқиб, қудаларга кўрсатди, ҳаммани кўнгли тўлди. Тўйдан кейин, албатта, бу ишларни ҳаммасига барҳам берилди. Бир – бир ярим йил ўтиб, деярли ҳаммаси унут бўлиб кетди. Лекин... ман ҳамон ўша эҳтиросларни, ўша бир-ярим – икки соатлик сексни, ҳар хил эркакларни қўлида ўйинчоқ бўлиб, қийнаб сикишларини қўмсардим. Эримку, яхши инсон бўлиб чиқди, яхши хулқли, яхши амалли. Ҳурматимни жойига қўяди, оиласи-ишидаям катта ҳурматга эга, шунга яраша тўшакдаям бир хил поза... ман истаган оташ, олов, эҳтирос, тарсаки тушуришлар, думбани қизариб кетгунча шапатилашлар, катта асбобни томоққача тиқишлар – буларни орзу қимасаям бўлаверарди. Лекин барибир ҳаётимдан нолимасдим, битта қизни орзусидаги турмушга эришгандим. Бир куни дам олишга тоққа чиқадиган бўлдик. Албатта, Элдор акамни синфдошлари ва уларнинг оилалари билан. Тўртта мошина бўлдик, биз ўзимизни мошинада уларни яна битта синфдошларини аёли билан олиб кетадиган бўлдик. Эрим рулда, ўртоғи “салом келин” деганича, хотини ҳам ман билан кўришиб, иккаламиз ўриндиқда йўлга чиқдик. Бир кеннайи билан роса суҳбатлашиб, эрларимизга эътибор ҳам қилмадик, бирпасдан кейин Бахтиёр акани ён ойнадан мани кузатаётганини сезиб қолдим. Зимдан қараб турардиде, кейин яна Элдор акам билан гаплашиб кетиб қоларди. Кейин Бахтиёр ака, орқага қараб “қизла, силага қанақа музика қўйиб берайлик”, деб ҳазил-ҳузул қилди, лекин буни манга бир кўз ташлаш учун қилганини тушуниб етдим. “Ҳа, энди барибир ҳусни-жамолим ўзимга яраша, оппоқ юзимга тим қора қошларим, киприкларим, оҳуникидай кўзларим, ғунчадай лабларим ярашиб турибди, қарайдида”, деб ҳам ўйладим. Тоққа етиб бориб, жойлашганимиздан кейин, походга чиққанимиздаям манга яқин юришга ҳаракат қилганини сезиб, ўзимдан ғурурланиб қўйдим. “Ана битта ошиқу-беқарор”, дедим ўзимга. “Ҳуснимдан маст бўлиб (аслини олганда, баданда камида 300 грамм спирт ҳам бор эди манимча), бўй-бастимни томоша қилишдан чарчамаяпти”, - деб ўйладим. Кичкина бир шаршарага етиб бордик. Элдор акам биринчи, кейин Бахтиёр ака, кейин ман, кейин Озода кеннайи (Бахтиёр акани хотинлари) пастга тушиб борардик, шаршара томонга. Битта жойда баландроқ жойдан пастга сакраб тушиш керак экан. Эркаклар эпчиллик билан сакраб тушишди, Элдор акам орқага қарамасдан кетавердилар, Бахтиёр ака орқага қараб “Бу жойдан тушомисла, қани”, - деб белимдан ғижимлаб кўтардила-де, пастга тушириб қўйдила. Қўлини олаётиб, атайин кўкрагимга теккизвордила. Мани баданим жимирлаб кетди. Бахтиёр ака хотининиям тушириб қўйиб, яна олдинга тушиб кетдила. Ман бўсам, ўша эркакларни кузатиб ўтириб, оёғим ораси намланиб ўтирган пайтларимдаги аҳволга тушиб қолгандим. Чунки, бир томондан Бахтиёр ака эримдай камгап, кўримсиз, оқ танли эмас, хушчақчақ, оғзидан бол томадиган, ҳар бир гапи билан кулдириб гапирадиган, ҳозиржавоб, буни устида қотмадан келган, қўл оёқлари жунли, ва териси қуёшдан қорайган эди. Шаршарага етиб келдик. Элдор акам четдан туриб томоша қилдила, мани шаршарани ёнида расмга олдила. Бахтиёр ака эса Озода кеннайини қўярда қўймай опичлаб олиб, шаршарани сувига бўктирдила, иккаласиям шалаббо бўлишди, лекин тинмай кулишарди. Бу хурсандчиликка манам қўшилгим келардию, лекин эримда ҳайиқардим. Бирдан, Бахтиёр ака хотинига “Озода, Шахлони ушла, ман Элдорни ушлаб келаман”, деб бакирдиладе, югуриб кетдила. Озода кеннайим мани ушлаб олдила, лекин Элдор акам тутқич бермасдан қочиб кетдила. Бахтиёр ака бирпасдан қайтиб келдила, “ооо ана энди қўлга туширдик”, деганча иккаласи мани сувни тагига тортиб олиб киришди. Роса шалаббо бўлдик, қотиб кетмоқчи бўлганимда яна тортиб олиб киришарди, албатта, буни орасида, Бахтиёр ака хотинини кўзини шамғалат қилиб, кўкракларимни, кўтларимни, белларимни мижғиб олдилар. Бир-икки марта оёғим орасида қўл югуртирганлариниям сездим. Индамадим. Чунки ёқарди, сарёғдай, асалдай ёқарди. У эса буни сезгандай, хотини билан иккаламизни белларимизни ушлаб, қучоқлаб олиб, ўзига тортарди.

Кутилмаганда оёғим остидаги ёғоч пол ғижирлади. Юрагим тўхтаб қолди. Озода кеннайи ҳалиги эркак билан тўхтаб қолиб, иккаласи бирданига эшик томонга қарашгунича ман аллақачон зинадан югуриб тушиб, пастга, пляж томонга қочиб кетиб борардим. Ўпкам бўғзимга келиб, нимага келганимни ҳам эсимдан чиқариб, югуриб кетардим, ҳалиги қийналиб ўтган жойлардан, шаршарага тушадиган ва чиқадиган қинғир-қийшиқ сўқмоқлардан учиб ўтиб кетдим, фақат пляжга озгина қолганида сал ўзимга келгандай бўлдим. Болачалар, аёллар, ичган ва ичмаган эркаклар, панароқ жойда ўпишаётган ёшлар ва унча ёш бўмаганлар – барчаси манга ҳайрон бўлиб қарашди – сочларим тўзиган, рўмолим елкамга тушиб кетган, ажинадан қочиб келаётган жиннига ўхшардим. Бироз нафасимни ростлаб, бизникилар ўтирган жойга яқинлашдим. Барча суҳбат билан овора, ўртада ичимлик ва газаклар, рюмка ва ичимликлар, кимнидир телефонидан ҳам замонавий, ҳам мумтоз қўшиқлар эшитилиб турарди. Бахтиёр ака, ҳар доимгидек, давранинг ўртасига чиқиб латифалар, ҳангомалар айтиб бериб, барчани кулдирардилар. Аёлларнинг аксарияти уни жа яхши кўриб қолмаган бўлсаям, камида ҳайрихоҳлик билдираётгани кўриниб турарди. Элдор акам, келганимни кўриб, ёнларига чақирдила, зимдан қараб, қулоғимга “қани купальнигинг”, деб сўрадила. “Вой, иш билан бўлиб, эсимдан чиқарибман”, - дедим кўзига қараб. “Хмм, майли, қанақа чўмиласан энди?” “Ҳечқиси йўқ, куйлагимдаям чўмилувраман”, – дедим кулиб. Бирданига Бахтиёр ака баланд овозда: “Эээ қойил, Элдор, атрофни қара, деярли ҳамма аёлла ярим яланғоч бемалол чўмилиб юришибди, сани бахтинг бор экан, шундоқ хотининг бор, куйлагида чўмиларкин. Қани олдик, иффатли ва латофатли аёллар, хусусан, Шаҳлохон учун олдик”, - дедила. Ҳаммага бу қадаҳ сўзи ёқиб тушди, ҳамма кўтарди, синфдошларнинг ёнларидаги купальник кийиб олган хотинлари шоша-пиша устларига ташлаб олишга сочиқларини қидириб қолишди. “Йўқ, Элдор, сани хотининг учун ичвомиз, санга штрафной қуйиб берамиз”, - деб кулганига, Бахтиёр ака ўртоқларининг гулдурос чапаклари остида Элдор акамга яна битта қуйиб бериб, ичирвордила. Буларни кузатарканман, синфдошларни санай бошладим. Тўртта машина бўлсак, демак ҳам мошинада иккитада эр-хотин бўлса, демак, саккизта эркак бўлиши керак. Ҳаммаси шу ерда эди. Қизиқ. Озода кеннайи кўринмасдила. Наҳотки, бирортаси мандан олдин етиб келган бўлса, ёки келибоқ шу ерда бирортасини топдилами? Вой чаққонбону-ээй, дедим ичимда. Шуни ўйлаб турганимда, Озода кеннайини тушиб кевотганларини кўрдим. Ҳич нима бўлмагандай “Бунчаям узоқ бўлмаса бу йўл, тинчгина бассейнда чўмилсак бўлмасмиди”, - деганларича қўлларидаги егуликларни (асосан газаклар, мева ва сабзавотлар) дастурхонга қўйдила. Шу тарзда, овқат пишди, деган хабар кемагунча яна бир-икки соат ўтирдик, чўмилдик, қувлашмачоқ ўйнадик, яна чиқиб ўтирдик, загар олдик, эркаклар ичишди, қадаҳ сўзларини тўқсон фоизини Бахтиёр ака кимгадир атаб гапирарадила, ва табиийки, шу одамга яна битта қуйиларди. Аёллар ҳам қараб турмадик, вино ичдик. Бирпасда тугаб қолганидан кейин коньяк ва ароқларга шерик бўлдик. Кайфият аъло бўлиб яна сувга тушамиз десак, Элдор акам туроми қолдила, кайф зўр бўган экан, ман азгина ётаман деганларича, дастурхон ёнида қолдила. Биз қувлашмачоқни давом эттирдик. Кайфим зўр, Бахтиёр акани тегажоқликлари минг маротаба кучайди, сувни тагида оппоқ сонларимдан, думбаларимдан ушлаб, қорнимни силаб ташладила. Қувлашмачоқда у манга яқин, ман унга яқин юрардик, Озода кеннайи эса соҳилга яқин жойларда юриб, чуқурроқ жойларга бормадила. Овқат пишди. Ҳаммамиз коттежга қайтдик. Элдор акамни бир елкаларидан опичиб олдик, нариги томонда Ҳасан деган ўртоқлари ушлаб олдила. Эрим эси жойида бўлсаям, жуда чайқалиб юрарди, сўқмоқлардан юриш жуда қийин эди, шунинг учун ҳам секин юрдик. Аёллар керакли нарсаларни олиб тез кўтарилиб кетишди. Элдор акамни юришига ёрдам бериш учун Ҳасан ака, Бахтиёр ака, ҳамда Ботир исмли ўртоқлари қолишди. Ҳасан ака “Келин, Элдорри оғирлигини манга кўпроқ ташувринг, сиз қийналиб қоласиз”, - деганича уни белида қўлини ўтказволдила. Элдор акам, кайф эмасми, манга бошқача қараб, белимдан ушлаб олиб, қўллари билан кўкракларимни ушлашга ҳаракат қилардила. Ман “қўйинг, Элдор ака” деб шивирлашимга қарамасдан тегажоқлик қилишга ҳаракат қилардила. У эса, шивирлаб (аслида, ўзи шивирладим диб ўйлардила, аслида баланд овозда): “ҳозир бориб сани битта мазза қиламан, Шаҳа”, - дивордила. Ҳасан ака кулиб қўйдила. Шаршарага боргунча чарчаб қолдик. Уёғига мани ўрнимни Ботир ака эгалладила. Шаршарадан кейин кўтарилишда улар олдинга ўтишди, биз Бахтиёр ака билан орқада кетдик. Бахтиёр ака бундан бироз олдин биз орқасига ўтиб мазза қилган тошни кўрсатиб, мани худди ўша жойда расмга олдила, “шуни кўриб, ҳали эслаб юрамиз буёғлага кеганларимизани”, - диб қўйдила. Бу тошни кўриб ман аллақачон тамом бўб бўгандим. Олдимиздагилани қарамаётганларидан фойдаланиб бир-икки марта қучолашиб, ўпишиб олдик, унинг уятсиз қўллари белларимни қучишиб, тирсиллаган думбаларимни кезишди. Иккила қўли билан думбаларимни айириб, мани яша эҳтиросимни келтира бошлади. Ичимдан келаётган эҳтиросдан қўрқдим, қўлига битта уриб “жим юринг” диб қўйдим. Йўлни буёғига тинч кетдик. Коттежга етиб борганимизда, кун қорайган эди. Ўт-ўланлар устига қўйилган стол-стулларда бизнинг танишларимиз аллақачон ўтиришган эди. Биз Ҳасан ака ва Ботир акани ўрнини эгаллаб, Элдор акамни коттеж томонга олиб кетдик. Коттежда кириб, Элдор акамни зинадан иккинчи этажга обчиққунча қора терга ботдик. Хонага олиб кириб, уни кроватга ётқиздик, Элдор ака, аллақачон хурракни бошлай-бошлай деб турган эканла. Шундан кейин, бирпас нафас ростлаб туриб, хонадан чиқиб, эшикни ёпдик. Бирпас қараб туриб, бир-биримизга ёпишиб кетдик. Олдин у мани бўсаларга ёғдирган бўлса, энди ман уни ўпардим, эҳтиросим кучайганидан, бутун баданим билан унга ёпишиб турардик. Бирдан пастдан “Шаҳло!”, - деган овоз келди. Шоша-пиша пастга қарадим, Озода кеннайи Элдор акамга деб, бир лаган овқат олиб келган эканла. Пастга тушиб, овқатни қўлларидан олганимда, тепадан Бахтиёр ака “Эх хумпар Элдор-ей, шунчаям ичадими?”, - деганларича тушиб келдила. “Ухлади, овқатни кейин еволади энди, юринглар, овқатланамиз”, - деб иккаламизни қўлларимиздан ушлаганча дастурхонга бошладила. Овқат пайтида Озода кеннайини зимдан кузатдим. Бунақа аёлларни “кетворган”, деб бемалол айтса бўлади. Сочлари тим-тиллоранг, юзлари оппоқ, тишлари садафдек, кулса кулгичлари ўзига ярашиб турган, юрса баданлари тирсиллаб юрадиган офатижон аёл эди. Бир-икки марта овқат ёки салатга бориб келганларида, деярли барча эркакларнинг унинг орқасидан қараб қолганларини кўрдим. Лекин, Озода кеннайининг юзларида ҳеч қанақа хавотир йўқ, ҳеч нима бўлмагандай, ҳазил қилиб юраверардила. Аскинча, очилгандан очилиб, ҳамма аёлларни, айниқса, мани суҳбатга қўшиб, даврани гуллатиб юрдила. Дастурхонни битта тарафида аёллар йиғилиб олиб, роса ҳангома қилдик, эркаклар олиб келган ичимликлар аста-секин биз томонга кўчиб ўтди, уларни ёнида янгилари пайдо бўларди. Бирпасдан кейин Озода кеннайи ҳақида фикрларим ўзгариб, ҳалиги аёл бошқаси бўлиши мумкинку, деган хулосага келдим. Балки, шунчаки ўхшаш бўлиши мумкин. Бироздан аёллар мусиқа қўйиб, рақсга тушдик, рақс орасида Озода кеннайи қуйиб келган коньяку-виноларни ичдик, бошларим айланиб, унинг ҳазилларидан кулавериб, ичагим қотди. Чарчаб қолдик, коттежга фақат аёллар бориб, гаплашиб ўтирадиган бўлдик. “Шаҳлохон, қандай яхши бўлди сиз билан танишганимизга, нимага олдинлари Элдор ака сизни обкемаганла, ҳайронман”, - деганларича, кеннайи юзимдан чимчилаб қўйганларича, коттедимизга бошладила. У ерда холлда ўтирганча мазза қилиб аёлларни, эркакларни ғийбат қилдик, кийим-кечак, мода, кўрсатувлар – ҳамма-ҳаммасини гаплашдик. Ташқарида эркаклар ичишда давом этиб, нарда, карта ўйнагани киришишган шекилли, бирортаси ўрнидан туришмади. Чўмилганимизда оёғим лат еган шекилли, озгина безовта қилаётганди. Шуни Озода опамга (энди кеннайимас, опа бўлдиларде) этсам, “қани кўрсатинг”, деб қолдила. Лат еган жойим тиззамдан тепароқда эди, очиб кўрсак, кўкариб қолибди. “Вой”, диганларича Озода опам “буни спирт билан натирание қиламиз”, дедила. Ароқ тополмасдан, конъякни куйиб, секин силай бошладила. “Буни секин натирание қилиш кере, бир эмас, 2-3 марта такрорлаш керак”, дедила. Оёғимга иссиқ қўллар тегиб, ёқди, диванга ётиб, Озода опамга силашга қўйиб бердим, ўзим телевизорга қараб ётдим. Шу ётишда кўзим кетиб қолибди. Қанча мудрадим, билмайман, оёғимни кимдир ўпаётганидан уйғониб кетдим. Қарасам куйлагим кўтарилган, иккала оёғим очилиб, Озода опам ўзини лаблари билан оёғимни тиззамдан юқорисигача ўпаётган эканла. “Вой, вой, Озода опа, нима гап?”, - деганимча сапчиб турдим. “Ётинг, ётинг”, - бармоғини лабимга қўйди Озода опа. Ўзи бўйнимдан ушлаб яна ётқизиб қўйиб, ёнимга ётди. Эҳтирос билан бўйинларимдан, лабларимдан, юзларимдан ўпа кетди. “Вой, керакмас, жиннимисиз опажон” – деганимча унинг қучоғидан чиқиб кетолмасдим. Лабларини лабларимга босиб, эҳтирос билан тилини тилимга чирмаштириб ўпганида нафасиб қайтдию, лекин маниям буни роҳати элитди. Озода опамни ҳаракатларига жавоб қайтара бошладим. У мени қўллари билан оёқларимни, кўкракларимни силаса, мен ҳам худди шундай қила бошладим. Бунақанги роҳатни шу жойда, шу лаҳзада кутмаганим туфайли шекилли, миям шошиб қолганди. “Нимала бўвотти, ман нимага бунчалик ҳис-туйғула оғушида қолиб кетдим, нимага бунга йўл қўйвоман, ахир тепада эрим ухлавоти, буни кўрса .... йўғе, туф-туф”, - деб ўйлардиму, Озода опани оппоқ баданларини, таранг тортилган кўкракларини лаззат билан ўпардим, бўйинларини қўлларим билан оҳиста силаб, думбаларини қўлларим билан мижғилардим. Битта қўлимми оёқлари орасида ўтказсам, вулкан отилгандай, унинг лаваси атрофга тарқалаётгандай қайноқ экан, Озода опамни “қизча”сини пайпаслаб топиб, клиторини аста-секин, айлангма ҳаракат билан силай бошладим. “Мммммм ооооҳ” диган овоз лабларимдан сўриб ўпайтган Озода опамни лабларидан чиқиб, мани ичимга ўтиб кетди, вужудимни ўзини тафти билан ёндиришга ҳаракат қилди, мани тафтим билан биргалашиб, аланга ичида қолгандай бўлдим. Фикри ёдим шу манга ёпишган оҳанрабо аёлнинг офатижон баданини янада кўпроқ эркаласам, унинг тотли бўйларини ҳидласам, қулоғимга шивирлаётган “жонгинааам, мазаааа” деб айтанган сўзларини такрор ва такрор эшитсам... Озода опам секин-аста пастга, оёғим орасига тушиб кетдила. Ман уни клиторини бармоғим билан нима қилсам, шундан ўн чандон яхшироқ қилиб тилчалари билан манга лаззат бера бошладила. Том диганиям “хайр” димасдан аллақатлага сурворди. Иккита қўлим билан бошимни чангаллаганча “опажооон ооооооҳ ммммм вооой” диганимча оёқларимни айириб, тўлғониб ётардим, шу тобда бирор киши кириб қолса, телевизор ёруғида бир-бирига чирмашиб ётган иккита ҳурлиқони кўриб, нима аҳволга тушишини тасаввур қилишим қийин. Унинг бошидан ушганимча, “қизчамга” ишқалай бошладим, ман ўзимми роҳат дамларим яқинлашаётганини сездим, энди у тилини чиқариб турса бўлди эди, ўзим уни юзини оёғларим орасига ишқалаб, белларимни тебратиб ҳаракат қилардим. У буни сезганидан у билан нима қилишимдан қатъий назар, индамасдан қўйиб берди. Кўзларимми чирт юмдим, оёқларим учидан қайноқ бир нарса юқорига ўрмалади, белимдан ўтиб кўкрагимга, кейин бошимга чиқиб, миямда битта айланиб, ундан белимга қайтиб тушдида, мани қотириб ташлаб, нафасларимми қисиб, Озода опамми юзини шалаббо қилди. Роҳатдан тўлғониб, уни бошини иккала оёғим билан қисиб, бир фурсат юбормадим. У тўхтамаслан клиторимми яларди, қўллари билан белларимни, оёқларимни силарди. Бунақа маззани энди кўришим эди. Биза Озода опам билан бирозгина қучоқлашиб ётдик, нафасимиз ростланганидан сўнг, ваннага чўмилгани биргаликда кирдик. У ерда Озода опам мани тилимдан ва юзимдан фойдаланиб, мазза қилдила. Чинқириб-чинқириб бўшандила. Биз чиқиб, ҳеч нима бўлмагандай, яна диванда ястаниб, телевизор кўришда давом этдик. (ДАВОМИ БОР).